Egipski krzyż Ankh - Astrolinia.pl

amulet, talizman, krzyż ankh	Egipski krzyż Ankh
	Symbol ten jest wyjątkowo złożony i posiada wielorakie znaczenia. Znajdujemy go we wszystkich religiach i kulturach, gdzie symbolizuje człowieka będącego skrzyżowaniem Nieba i Ziemi. Anch jest krzyżem z rączką pochodzącym od starożytnych Egipcjan. Jest kluczem życia i śmierci. Wywodzi się z Atlantydy, skąd po zagładzie kontynentu dotarł do Egiptu. Prawdziwy Krzyż Ankh posiadający olbrzymią moc, definiowany jest jako symbol reprezentujący Fizyczne i Wieczne Życie.

Konstrukcja egipskiego krzyża przedstawia się w taki sposób, że na samej górze uwieńczony jest pętlą, która symbolizuje niekończący się cykl, niebiański świat, ducha Ra oraz słońce Egiptu. Za pomocą pętli krzyż ten trzymany jest przez bogów. Pętla spoczywa na ziemi, tak jak słońce na horyzoncie, które wschodzi lub zachodzi. Fizyczne pojawienie sie Ankh sugeruje, że być może jego pierwotnym znaczeniem był rzemień sandała, chociaż pierwotnie był ukazywany jako magiczna pętla. Poziome ramię krzyża symbolizuje materię i jest niczym innym jak iluzoryczną linią horyzontu stworzoną oczyma człowieka, którego los nie jest ograniczony jedynie do świata ziemskiego. Starożytni Egipcjanie wiedzieli, że ich pobyt na ziemi jest tymczasowy i stanowi bardzo niewielką część długiego łańcucha ewolucji z milionem odgałęzień. Pętla krzyża powiązana jest z pionową osią, reprezentującą zejście naszej duszy do materii, jak również wznoszącą się ścieżkę prowadzącą z powrotem do źródła. Jest to droga w tę i z powrotem, którą musi podążać człowiek, rozpoczynając od najniższego punktu, za każdym razem rodzi się do nowego życia, aby rozpocząć lub troszczyć się o swoje wniebowstąpienie. W ten sposób człowiek budzi swoją świadomość jako istoty ludzkiej. Innymi słowy rozwija swój własny osąd poprzez inteligencję i wolę kroczenia swoją własną ścieżką czując zjednoczenie ze swoim wyższym Ego (Ja), jego najwięcej duchową i boską częścią. Anch jest też kluczem, który otwiera wrota prowadzące do świata umarłych i do ezoterycznego znaczenia Wieczności. Podczas rytuałów pogrzebowych Anch trzymany za pętlę reprezentuje klucz do drzwi grobowca, a umieszczony pomiędzy oczami zobowiązuje do utrzymania sekretu w tajemnicy. Jest też postrzegany jako magiczne połączenie, które związuje wszystkie rzeczy razem środkowym węzłem i ściśnięte trzyma blisko siebie. Nazywany jest wówczas "węzłem Izydy", a jego znaczenie odnosi się do "łączenia", tak samo jak "yug" w Hinduiźmie. Izyda to druga postać trójcy egipskiej, na którą składają się Ozyrys, Izyda i Horus. Izyda jest niebiańskim mediatorem. Bogini miłości i życia zbierze na powrót rozczłonkowane ciało jej boskiego męża Ozyrysa - symbol Tajemnicy. W ten sam sposób człowiek osiąga wyższą wiedzę poprzez rozwój swojej woli, starając się zjednoczyć ze swoim wewnętrznym Bytem - swoją prawdziwą Istotą, w której znajduje się świadomość jego własnej nieśmiertelności.
Rodowód i historia
Ankh był używany w różnych społeczeństwach i miał różne zastosowania. W znaczeniu wampurycznym oznacza na przykład "szczęśliwe, wieczne życie". Jest również znakiem urodzaju i był używany jako przymiot lub też to święcenia emblematów, symbolizując pokolenie i wieczne życie. Amulet jest potężnym talizmanem chroniącym osobę, która go nosi przed złymi siłami degeneracji i upadku. Energia z niego emanująca może być pochłaniana w bezpośredniej bliskości. Służy jako antena albo przewodnik dla boskiej siły dostarczającej energii życia, która przenika Wszechświat. Jest symbolem i atrybutem wszystkich bóstw wiecznie żyjących w piśmie hieroglif oznaczający życie. Przywraca równowagę energetyczną, emituje poza organizm wszelkie szkodliwe fale powstałe w wyniku chorób i zmęczenia. Symbolizuje zjednoczenie zasady męskiej i żeńskiej. Starożytni Egipcjanie uważali Ankh za klucz życia, jest jednym z najmocniejszych talizmanów, promieniuje wyjątkowo silną energią zapewniając długowieczność, zdrowie, płodność i ochronę. Symbol ten zawsze kojarzony jest ze źródłem nieprzemijającej życiodajnej siły, która może być tylko przywilejem boskim. Tak więc najczęściej krzyż umieszczony w rękach różnych postaci świadczy o boskich przywilejach i możliwości na przykład: przywracania lub dawania życia śmiertelnikom. Krzyż zawsze trzymany jest ręką za pętlę a jego noga skierowana pionowo w dół. Ułożenie to zmienia się tylko w ornamentyce ozdobnej lub w momencie przedstawiania znaku jako narzędzia uzdrawiającego. Właściwości lecznicze krzyża były początkowo tylko symboliczne i wiązały się z mitologicznym przywracaniem życia bądź odrodzeniem na sądzie ostatecznym. Mity o nadprzyrodzonej mocy tego znaku sprawiły iż był on nieodzownym elementem, prawie każdej ilustracji mówiącej o życiu, długowieczności, nieśmiertelności, uzdrawianiu, cyklach życia oraz zjawiskach zachodzących w naturze. Taka tematyka stawała się najczęściej ozdobą późniejszych krzyżyków dostępnych powszechnie. Współczesna radiestezja dopatruje się silnych związków kształtu krzyża z jego mocą. Z zachowanych do naszych czasów rysunków i informacji wynika, że Ankh mężczyźni trzymali zawsze w prawej ręce, kobiety natomiast w lewej. Wyniki badań biofizyki mówią, że przy normalnym rozmieszczeniu ładunków elektrycznych męska polaryzacja jest odwrotna niż kobieca. Można sądzić, że posługiwano się tym znakiem w celu utrwalania polaryzacji. Obecnie medycyna dostrzega wpływ zarówno pól elektrycznych, jak i samej polaryzacji ciała na zdrowie i życie człowieka. W górnej części uchwytu (ucho) istnieje promieniowanie kolorem zieleni dodatniej (Z), w dolnej części - zieleni ujemnej (V-). Intensywność tego promieniowania zmienia się w zależności od usytuowania znaku w stosunku do stron świata, a także w zależności od odchylenia od osi pionowej. Promieniowanie górnej części zielenią dodatnią sugeruje, że przedmiot ten służył do wzmocnienia organizmu lub jakiejś formy terapii medycznej. Polegała ona zapewne na przywracaniu równowagi pomiędzy wibracjami z jakiegoś powodu zakłóconymi. Z dolnej części krzyża emitowane są promienie (V-), i to o bardzo dużym natężeniu. Silna wiązka promieniowania (V-), emitowana z kształtu znaku krzyża, stanowią coś w rodzaju siły ssącej - siły, która powoduje, że całe promieniowanie szkodliwe dla organizmu człowieka jest przyciągane i skupiane na krzyżu, a następnie wyrzucane poza organizm. Człowiek trzymający w ręku Krzyż Egipski pozbywał się wszelkich szkodliwych promieniowań i jednocześnie wzmacniał swój organizm promieniowaniem dobroczynnym.